ಇಬ್ಬರ ಬದುಕೂ ನುಚ್ಚು ನೂರಾಯಿತು, ಕನಸು ಹರಿದು ಚೂರಾಯಿತು..

Jp bhat:)

ನಾನಿದ್ದೆ ಮುಂಜಾವಿನ ಕಡಲ ತೀರದಲಿ,
ಅವಳಿದ್ದಳು ನನ್ನೆದೆಯ ದಿನದ ಬಡಿತದಲಿ..
ಇಬ್ಬರೂ ಸಾಗಲಿದ್ದೆವು ಬಾಳಿನ ದೋಣಿಯಲಿ,
ಸುನಾಮಿಯೇ ಬಂತು ತಿಳಿಯದೇ ಹಗಲಿನಲಿ..

ಇಬ್ಬರ ಬದುಕೂ ನುಚ್ಚು ನೂರಾಯಿತು,
ಕನಸು ಹರಿದು ಚೂರಾಯಿತು..
ಮನಸು ಬೇರೆ ಬೇರೆಯಾಯಿತು,
ಹೃದಯ ಉಸಿರಾಡುವುದನ್ನೇ ನಿಲ್ಲಿಸಿತು..

ಮನಸುಗಳು ಸದ್ದು ಮಾಡದೆಯೇ ಅತ್ತವು,
ದೇಹಗಳು ನಗುವುದನ್ನೇ ಮರೆತುಬಿಟ್ಟವು..
ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ಇನ್ನೆಷ್ಟು ಸಾವು-ನೋವೋ..?
ಇದನ್ನೇ ನೋಡಿ ಬದುಕಬೇಕೆ ನಾವು-ನೀವೂ..?