''ಮರೆತರೂ ನೆನಪಾಗುವ ಮುನ್ನ''

JP bhat...

ಭಾವಗಳ ಬಂಧನದಲ್ಲಿ ಕೊರಗಿ ಸೊರಗಿದೆ ಚಿಂತನೆ,

ತಣಿಯಲು ಬೇಕು ಚೈತನ್ಯದ ನವಜೀವನ..

ಮುಸುಕಲ್ಲೇ ನಸುಕ ತರಿಸುವ ತಿಳಿಯಾದ ಕಿರಣ,

ಬಯಸಿದೆ ಕಂಪ ಸೂಸುವ ಈಗಿನ ಹೊಸ ಸುಮ...

ಬದುಕೆಂದರೆ ಏನೇನೋ ಅಂದರು ತಿಳಿದ ಪ್ರಬುದ್ಧರು,

ತಿಳಿಯದ ನಾವು ಏನೆಂದುಕೊಂಡರೂ ಸಣ್ಣವರು..

ಮಾಡಿದ್ದೊಂದೇ ತಪ್ಪು, ತಿಳಿಯದೇ ನೋಡಿದ ಅವಳ ಕಣ್ಣು,

ಆಮೆಲೇನಾಯಿತೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ, ಆದದ್ದೆಲ್ಲ ವಿಸ್ಮಯ..!!

ಮತ್ತೆ ಬದುಕಲ್ಲಿ ಪುಟಿದು ಮೇಲೆದ್ದೇಳುವ ಕನಸಿನ ಆಶಯ,

ಹೊಸದಾಗಿ ಹಸಿರಾಗಿ ಚಿಗುರಲು ಬಿಡುವಳೋ ಅವಳು..?

ಒಂದೇ ಒಂದು ಸಲಕ್ಕೆ ಅನಾಮತ್ತಾಗಿ ಸೇರಿದ ತೆಕ್ಕೆ, ಮುತ್ತು...

ಇನ್ನೆಲ್ಲಿ ಈ ಪುಟ್ಟ ಸತ್ತ ಮನಕ್ಕೆ ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ನೆಮ್ಮದಿ.........??!